Lepton w historii
Lepton (greckie: λεπτός leptós – „mały, drobny”) to termin, który odnosi się do jednostki wagowej oraz monety w starożytnej Grecji. Był on używany głównie jako:
- Jednostka wagowa, a później jako moneta o wartości ¼ chalkusa w Atenach.
- Powszechnie określany miedziak, czyli drobna moneta miedziana w starożytności.
- Grecka jednostka monetarna wprowadzona w 1828 roku, początkowo o wartości 1/100 feniksa, a od 1831 roku – 1/100 drachmy.
Produkcja monet
Monety lepta i lepton były bite w ramach tych samych systemów monetarnych i w tym samym czasie, w tym na Krecie (1900–1901) oraz na Wyspach Jońskich (1819–1862), gdzie ich wartości różniły się w zależności od okresu.
Współczesne znaczenie
Do roku 2001 lepton był setną częścią drachmy, a od 2002 roku jego nazwa jest używana na monetach eurocentowych w Grecji.
W nowogreckim termin „lepto” oznacza przedmiot drobny, cienki, a także monetę o małej wartości. Dodatkowo, słowo to odnosi się do jednostek czasu, takich jak minuta, oraz minut kątowych.
Podsumowanie
Lepton to znaczący element historii monetarnej Grecji, który przeszedł ewolucję od jednostki wagowej do współczesnej nazwy monet eurocentowych.
