„`html
Leopold Jan Cehak
Leopold Jan Cehak (29 października 1889 – 8 maja 1946) był generałem brygady Wojska Polskiego. Urodził się w Przemyślu w rodzinie pracownika kolei. Miał pięciu braci, z których wielu również zostało oficerami.
Wykształcenie i wczesna służba
Cehak uczęszczał do szkoły ludowej, a następnie ukończył gimnazjum w 1909 roku. Studiował na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie. W 1912 roku odbył ochotniczą służbę wojskową, a w latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji w związku z wojną na Bałkanach. Jego macierzystym pułkiem był 30. pułk artylerii polowej w Przemyślu. W czasie I wojny światowej walczył na froncie rumuńskim i włoskim, gdzie został ranny.
Kariera wojskowa
21 listopada 1918 roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Pełnił różne funkcje, w tym dowódcy dywizjonu i pułku artylerii, uczestnicząc w walkach z Ukraińcami oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył kursy w Centrum Studiów Artyleryjskich oraz w Szkole Strzeleckiej Artylerii.
W latach 30. XX wieku Cehak pełnił kluczowe funkcje, w tym dowódcy 30. Poleskiej Dywizji Piechoty. Jego jednostka brała udział w walkach granicznych we wrześniu 1939 roku, staczając bitwy pod Szczercowem i Jeżowem oraz broniąc Twierdzy Modlin do jej kapitulacji 29 września 1939 roku.
Niewola i życie po wojnie
Po kapitulacji Cehak trafił do niewoli niemieckiej, gdzie przebywał w Oflagu VIII E i VII A Murnau. Po wojnie osiedlił się w Nicei, gdzie zmarł w 1946 roku, a jego szczątki spoczywają na cmentarzu Caucade.
Awanse
- Kadet – 1911
- Podporucznik – 1914
- Porucznik – 1916
- Kapitain – 1918
- Major – 1920
- Pułkownik – 1924
- Generał brygady – 1936
Odznaczenia
- Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medale wojskowe Austro-Węgier
„`
