Leon Raszeja
Leon Raszeja (26 czerwca 1901 – 9 września 1939) był polskim prawnikiem i działaczem społeczno-politycznym, pełniącym funkcję prezydenta Torunia od 1936 do 1939 roku.
Życiorys
Urodził się w Chełmnie w rodzinie urzędnika pocztowego Ignacego Raszei i Marii Cichoń. Po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Chełmnie, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Poznańskim, będąc członkiem Polskiej Korporacji Akademickiej Baltia.
W wyniku wyborów z 10 czerwca 1936 roku, Rada Miejska Torunia powierzyła mu stanowisko prezydenta. Raszeja kontynuował modernizację i rozbudowę miasta, zapoczątkowaną przez Antoniego Bolta. Był zwolennikiem idei utworzenia Wielkiego Pomorza i postulował zachowanie statusu stolicy dla Torunia w kontekście projektów granic województw. 11 listopada 1937 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 1938 roku był członkiem Wydziału Wykonawczego Pomorskiego Wojewódzkiego Komitetu Funduszu Obrony Narodowej. Po wybuchu II wojny światowej, 3 września 1939 roku, wyznaczył swojego zastępcę, Artura Szulca, prowadząc ewakuację władz miejskich. Zginął 9 września 1939 roku podczas nalotu w Lublinie.
Leon Raszeja został pochowany na cmentarzu wojskowo-komunalnym przy ulicy Lipowej w Lublinie, a po wojnie jego szczątki przeniesiono na Cmentarz komunalny Junikowo w Poznaniu.
