Leon Wincenty Lipski
Leon Wincenty Lipski, znany również jako Łukasz i Łukasiński, urodził się 16 marca 1902 roku w Dąbrowie Górniczej, a zmarł 21 czerwca 1943 w Warszawie. Był polskim działaczem komunistycznym oraz członkiem Komunistycznej Partii Polski (KPP).
Życiorys
Lipski pochodził z rodziny górniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował jako gońca w magistracie. W 1918 roku brał udział w rozbrajaniu Niemców, a rok później zasiadał w Radzie Delegatów Robotniczych.
W latach 1920-1930 pełnił różne funkcje w KPP, w tym:
- sekretarz komitetu dzielnicowego w Dąbrowie (1920-1921)
- sekretarz okręgowy KPP Poznań – Pomorze (od czerwca 1926)
- sekretarz Komitetu Okręgowego Warszawa-Podmiejska (1929)
- sekretarz Komitetu Warszawskiego KPP (1930)
Był uczestnikiem zjazdów KPP w Peterhofie (1929) oraz Mohylewie (1932). W 1936 roku był sekretarzem KO KPP w Łodzi i członkiem Komitetu Centralnego, gdzie sprzeciwiał się stalinizacji partii. W latach 1919-1938 wielokrotnie więziony, a w 1938 roku był przeciwnikiem rozwiązania KPP przez Międzynarodówkę Komunistyczną. W 1940 roku został aresztowany przez NKWD w Mińsku.
W 1942 roku, wraz z Teofilem Głowackim, wydawał pismo „Lewą Marsz” i próbował założyć niezależną Komunistyczną Partię Polski. Został zastrzelony 21 czerwca 1943 przez członków Gwardii Ludowej.
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny, t. XVII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1972
- Jerzy Ślaski, Polska Walcząca, t. III, Warszawa 1999
- Piotr Gontarczyk, Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944, Warszawa 2003
- Ryszard Nazarewicz, Lewą marsz… O Leonie Lipskim i Teofilu Głowackim, „Rewolucja” nr 4 (2006)
Lipski został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
