Leon IX
Leon IX (łac. Leo IX, właściwie Bruno, hrabia Egisheim-Dagsburg; ur. 21 czerwca 1002 w Eguisheim, zm. 19 kwietnia 1054 w Rzymie) był papieżem w latach 1049-1054, a także świętym Kościoła katolickiego.
Życiorys
Leon IX pochodził z Alzacji i był kuzynem króla Henryka III. Przed wyborem na Papieża był biskupem Toul, mianowanym przez Konrada II. Po śmierci Damazego II, w grudniu 1048 roku, Henryk III wyznaczył Brunona na Stolicę Piotrową, a Leon IX przyjął nominację w 1049 roku.
Pontyfikat
Podczas swojego pontyfikatu Leon IX wprowadził reformy moralne w Kościele, inspirowane zasadami klasztoru Cluny. Zreorganizował kurię papieską, otaczając się przedstawicielami kultury i Kościoła, takimi jak Hugo Candidus i Humbert z klasztoru w Moyenmoutier.
Zwoływał synody, które koncentrowały się na zwalczaniu symonii oraz wprowadzeniu celibatu wśród kleru. Potępił Berengara z Tours, który negował rzeczywistą przemianę chleba i wina w ciało i krew Chrystusa. Leon IX podróżował do Niemiec i Francji, aby wspierać reformy kościelne.
W 1053 roku stanął na czele armii w obronie Państwa Kościelnego przed Normanami, jednak doznał klęski w bitwie pod Civitate. Po dziewięciu miesiącach w niewoli został zmuszony do oddania księstwa Apulii Robertowi Guiscardowi. W wyniku tych wydarzeń pojawił się konflikt z patriarchą Konstantynopola Michałem Cerulariuszem, który zakończył się niepowodzeniem negocjacji w 1054 roku. Kardynał Humbert ekskomunikował Cerulariusza, co zaowocowało ekskomuniką Kościoła łacińskiego.
Śmierć
Leon IX został uwolniony z więzienia i przewieziony do Rzymu w marcu 1054 roku, gdzie zmarł 19 kwietnia. Jego śmierć przyczyniła się do schizmy wschodniej, która miała miejsce w lipcu 1054 roku. W Kościele katolickim jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 19 kwietnia.
