„`html
Łęgonice
Łęgonice (Łęgonice Rawskie) to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Nowe Miasto nad Pilicą. Miejscowość znajduje się po lewej stronie rzeki Pilicy, naprzeciw wsi Łęgonice Małe. W przeszłości była częścią kapituły katedralnej gnieźnieńskiej i w latach 1975–1998 należała do województwa radomskiego.
Historia
Łęgonice były częścią województwa rawskiego. Pierwszy kościół w wsi powstał w 1521 roku, a jego fundatorem był arcybiskup gnieźnieński Jan Łaski. Miejscowość była własnością biskupów gnieźnieńskich i była częścią klucza łęgonickiego, który w 1540 roku został podzielony na klucz konarski oraz Dobra Łęgonice.
Majątek ziemski Łęgonice w 1512 roku obejmował 39 włók, a w 1786 roku już tylko 32 włók ziemi uprawnej. W okolicy prowadzone było rybołówstwo na Pilicy oraz w trzech jeziorach: Wielkim, Za Kowalem i Na Borku. W bliskiej odległości znajduje się Przeprośna Górka, gdzie w 1666 roku miało miejsce pojednanie rokoszan z królem Janem Kazimierzem, a obecnie stoi tam kościółek św. Rocha.
W XVII wieku dobra Łęgonice obejmowały rozległe lasy, głównie sosnowe, o powierzchni około 1000 ha. Wieś należała do kapituły gnieźnieńskiej do końca XVIII wieku. W tym czasie dzierżawił ją gen. Antoni Józef Madaliński. W 1898 roku w Łęgonicach urodził się podporucznik Jan Włodzimierz Kobyliński, ofiara zbrodni katyńskiej.
W drugiej połowie XVIII wieku powstał nowy folwark Zagórze, oddalony o 2 km od Łęgonic. W 1911 roku majątek Łęgonice został zakupiony przez Kazimierza Zdziarskiego, a w późniejszym czasie przeszedł w ręce rodziny Zdziarskich.
Zabytki
- Kościół drewniany pw. św. Jana Chrzciciela z XVIII wieku – zarejestrowany jako zabytkowy (nr: 773/A/67 z 27.12.1967 oraz 84/A z 15.03.1981).
- Drewniana dzwonnica przy kościele – zarejestrowana jako zabytkowa (nr: 774/A/67 z 27.12.1967 oraz 83/A z 15.03.1981).
- Park – zarejestrowany jako zabytkowy (nr rej.: 775 z 27.12.1967).
„`
