„`html
Łążek Ordynacki
Łążek Ordynacki to wieś sołecka w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Janów Lubelski. W latach 1975–1998 miejscowość była częścią województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, wieś liczyła 508 mieszkańców.
Obiekty i infrastruktura
- Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa
- Remiza Ochotniczej Straży Pożarnej
Historia
W 1582 roku Łążek był małym ośrodkiem przemysłowym, z tartakiem wodnym i dymarką. W XVII wieku zbudowano młyn. W 1595 roku miejscowość została zakupiona przez Jana Zamoyskiego, który włączył ją do swojej ordynacji. W wyniku przemarszów wojsk podczas wojny północnej zniszczono tartak oraz dymarkę. W XVIII wieku wieś przekształciła się z osady przemysłowej w rolniczą.
W XIX wieku w Łążku istniały folusz, młyn, huta szkła oraz dwa wiatraki. Po regulacji gruntów w kluczu janowskim, osady w lesie przekształcono w zwarte ciągi zabudowy, co zwiększyło liczbę gospodarstw. W drugiej połowie XIX wieku, do Łążka osiedliła się grupa garncarzy z Galicji, co wpłynęło na rozwój lokalnego przemysłu ceramicznego, a ich wyroby były sprzedawane nawet w Rosji.
W drugiej połowie XIX wieku istniał posterunek straży granicznej. Ze względu na nieurodzajne grunty, ordynacja zaproponowała przeniesienie mieszkańców w okolice Kraśnika, jednak garncarze sprzeciwili się tej decyzji. W 1911 roku rozpoczęto produkcję kafli, a w 1918 roku powstała szkoła powszechna. W 1921 roku Łążek liczył 93 domy i 550 mieszkańców.
W czasie II wojny światowej, w marcu 1943 roku, oddział AL Jastrzębia spalił tartak, a w 1944 roku miały miejsce kolejne zniszczenia, w tym most na Bukowej. Po wojnie, w latach pięćdziesiątych, wieś była krótko częścią województwa rzeszowskiego. W latach 1942–1984 funkcjonowała stacja kolejki wąskotorowej, później przekształcona w leśniczówkę. W latach dziewięćdziesiątych zbudowano kościół dojazdowy.
„`
