Latham 43

Latham 43 to francuska rozpoznawczo-bombowa łódź latająca z okresu międzywojennego, opracowana przez firmę Latham Cie. Societe Industrie Caudebec w 1924 roku. Samolot oblatano w tym samym roku i wprowadzono do produkcji seryjnej, oznaczając go jako Latham 43HB3.

Historia

Po wprowadzeniu do produkcji, Latham 43 był przeznaczony dla francuskiej marynarki wojennej. Z powodu przestarzałej konstrukcji, dostawy zostały wstrzymane, a maszyny skierowano do jednostek treningowych.

Użycie w Polsce

W 1926 roku Polska zakupiła osiem samolotów Latham 43 dla Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku. Maszyny te były wykorzystywane do:

Bombardowania i dalekiego rozpoznania
Patrolowania morza i sygnalizowania ruchu okrętów
Holowania celów powietrznych
Korygowania ognia artylerii
Wykonywania zdjęć lotniczych

Samoloty służyły również do pokazów lotniczych i rajdów, m.in. z Pucka do Lipawy. Z powodu zużycia, Latham 43 były wycofywane w latach 1929–1934, a ostatni egzemplarz zakończył służbę w 1934 roku.

Opis konstrukcji

Latham 43 to czteromiejscowa, dwupłatowa łódź latająca o mieszanej konstrukcji. Kadłub miał kształt łodziowy, co umożliwiało kontakt z wodą przy dużych prędkościach. Posiadał drewnianą konstrukcję pokrytą sklejką. W przedniej części kadłuba znajdowało się stanowisko strzelca z ruchomym karabinem maszynowym, a z tyłu kolejny karabin obsługiwany przez drugiego strzelca. Kabina dla pilota i obserwatora była odkryta i mieściła się przed komorą płatów.

Płat dolny był wyposażony w dwa pływaki ustateczniające, a płat górny był przymocowany do dolnego za pomocą słupków i cięgien stalowych. Napęd stanowiły dwa silniki rzędowe Lorraine-Dietrich 14 o łącznej mocy 400 KM, zamontowane w komorze płatów.