Łatczyn brodawnik – charakterystyka
Łatczyn brodawnik (Decticus verrucivorus) to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae), występujący w Euroazji.
Budowa i wygląd
Ciało łatczyna osiąga długość od 2,5 do 4 cm. Posiada długie, ząbkowane pokładełko (do 26 mm) oraz masywne tylne odnóża. Charakterystyczne dla tego gatunku są długie skrzydła, które wystają poza koniec odwłoka i są pokryte drobnymi plamkami. Ubarwienie jest zmienne, co sprawia, że owady te mogą mieć różnorodne kolory.
Tryb życia
Łatczyn brodawnik prowadzi dzienny, naziemny tryb życia. Samce wydają dźwięki o ostrym brzmieniu. Preferują nasłonecznione miejsca, takie jak:
- suche zbocza
- wrzosowiska
- łąki
- zarośla
Gatunek jest wszystkożerny, co oznacza, że żywi się różnorodnymi pokarmami.
Występowanie w Polsce
W Polsce łatczyn brodawnik występuje na terenie całego kraju, z wyjątkiem Tatr. Dorosłe osobniki można spotkać od początku lipca.
Ludowe wierzenia
Nazwa gatunku jest związana z ludowym przekonaniem, że wydzielana przez niego ciecz może likwidować brodawki. Złapane osobniki potrafią gryźć, a ich sok trawienny był stosowany do smarowania ran.
