„`html
Łarysa Sawczenko-Neiland
Łarysa Sawczenko-Neiland (ur. 21 lipca 1966 we Lwowie) to znana tenisistka, która reprezentowała ZSRR, a później Łotwę. Jej kariera sportowa trwała przez dwie dekady, a jej osiągnięcia w grze deblowej i singlowej są imponujące.
Kariera tenisowa
Debiutowała w Pucharze Federacji w 1983 roku jako członkini drużyny ZSRR. Po rozpadzie Związku Sowieckiego, kontynuowała grę dla Łotwy. W sumie, w Pucharze Federacji wystąpiła w 57 meczach, co czyni ją jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tych rozgrywek. Jej bilans wynosi 67 zwycięstw i 22 porażki, w tym 29-15 w grze pojedynczej oraz 38-7 w deblu.
Sawczenko-Neiland była częścią zespołów ZSRR, które dotarły do finałów Pucharu Federacji w 1988 i 1990 roku. W 2003 roku, po zakończeniu kariery, wystąpiła ponownie, zdobywając dwa zwycięstwa w deblu. Za swoje zasługi została uhonorowana specjalną nagrodą od Międzynarodowej Federacji Tenisowej.
Osiągnięcia
- Najwyższy ranking WTA: nr 13 w grze pojedynczej, nr 1 w deblu.
- Triumf w sześciu turniejach wielkoszlemowych:
- Wimbledon 1989, 1991 (gra podwójna)
- Wimbledon 1992 (gra mieszana)
- Australian Open 1994, 1996 (gra mieszana)
- French Open 1995 (gra mieszana)
- W sumie 66 zwycięstw w deblu i 2 w singlu w zawodowych turniejach.
Udział w Igrzyskach Olimpijskich
Sawcenko-Neiland brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1988 roku jako reprezentantka ZSRR oraz w 1992 roku jako część reprezentacji Łotwy.
Życie prywatne
21 grudnia 1989 roku poślubiła Alexa Neilanda.
„`
