„`html
Łapino Kartuskie
Łapino Kartuskie (kaszub. Karteczczé Łôpino) to wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo, nad jeziorem Łapińskim. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gdańskiego.
Historia
Łapino jest wymieniane w dokumentach z 1389 roku jako majątek rycerski rodziny Hasse. W 1428 roku przeszło pod zarząd szpitala św. Elżbiety w Gdańsku. Przez prawie 400 lat funkcjonowało jako folwark, dzierżawiony głównie przez gdańskich patrycjuszy. W XVI wieku gospodarował tu Adrian von der Linde, który wzniósł renesansowy dwór.
W wyniku wojen napoleońskich Gdańsk utracił prawa do majątków na Wyżynach, w tym Łapina. W 1816 roku, po przejęciu przez Prusaków, majątek nabyli Windischowie. W XIX wieku Łapino szybko się rozwijało, głównie dzięki nowoczesnej papierni i fabryce papy, której właścicielem był Schottler. Po jego bankructwie w 1912 roku miejscowość stała się własnością skarbu państwa.
Po I wojnie światowej Łapino zostało podzielone: część zachodnia weszła w skład Polski, a część wschodnia stała się częścią Wolnego Miasta Gdańska. Obecnie Łapino Dolne (wschodnia część) należy do gminy Kolbudy, a Łapino Kartuskie (zachodnia część) – do gminy Żukowo. Nazewnictwo jest problematyczne, ponieważ mieszkańcy używają innych nazw (Dolne, Górne) niż te w oficjalnych wykazach.
Od lat 70. XX wieku nad Jeziorem Łapińskim działają ośrodki wczasowe.
Inne miejscowości o nazwie Łapino
- Łapino Dolne
- Łapino Górne
Przypisy
Brak przypisów w dostarczonym tekście.
„`
