Łankiejmy
Łankiejmy (niem. Langheim) to wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze. Jest siedzibą sołectwa, które obejmuje również Dłużec Mały, Dzierżążnik, Gnojewo, Kowalewo Duże i Kowalewo Małe. W miejscowości znajduje się ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz filia biblioteczna Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Korszach.
Położenie geograficzne
Wieś leży w zachodniej części gminy Korsze, na Nizinie Sępopolskiej, w regionie historycznym Prus Dolnych. Ukształtowanie terenu jest pagórkowate, a przez wieś przepływa rzeka Sajna, będąca dopływem Gubra. W okolicy znajduje się Łankiejmski Las. Droga wojewódzka łączy Łankiejmy z Bartoszycami (21 km) i Kętrzynem (23 km). Miejscowość ma także stację kolejową na linii Poznań Wschód – Skandawa.
Historia
Nazwa wsi pochodzi z języka pruskiego, gdzie „lanka” oznacza łąkę, a „kaym” – wieś. W przeszłości znajdowało się tu grodzisko staropruskie. W latach 1325–1326 zakon krzyżacki zbudował drewniano-ziemną strażnicę, przekształconą w murowany zamek w ok. 1350 roku. 23 maja 1367 roku wielki mistrz Winrich von Kniprode nadał ziemię rycerzowi Hansowi Straupemu, który założył wsie Łankiejmy i Suśnik.
Po wojnie trzynastoletniej wieś przeszła w ręce rodu Truchsess von Wetzhausen, który osiedlił się tu do końca XVII wieku. Po II wojnie światowej Łankiejmy znalazły się w Polsce, a niemieccy mieszkańcy zostali wysiedleni. Od 1954 roku wieś była siedzibą gromady.
Kościół
W Łankiejmach znajduje się murowany kościół, z gotycką wieżą od zachodu. Wnętrze kościoła zawiera ołtarz główny z 1682 roku, ambonę z 1687 roku oraz organy z 1882 roku. W południowej kruchcie znajdują się nagrobki członków rodu Truchsess von Wetzhausen, które zostały przeniesione do lapidarium w Kętrzynie.
Pałac
W okolicy zachowały się ruiny pałacu klasycystycznego, zbudowanego w latach 1798–1805 według projektu Davida Gilly. Pałac obejmował obszar Gubra oraz dolinę Sajny.
Bibliografia
- Zofia Licharewa, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn 1962, s. 98.
