„`html
Lamparcik marmurkowy
Lamparcik marmurkowy (Pardofelis marmorata) to gatunek drapieżnego ssaka zaliczany do rodziny kotowatych (Felidae), podrodziny kotów (Felinae).
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1837 roku przez brytyjskiego przyrodnika Williama Charlesa Linneusa Martina, który nadał mu nazwę Felis marmorata. Pierwotnie holotyp został odłowiony na Jawie i Sumatrze. Lamparcik marmurkowy jest jedynym przedstawicielem rodzaju Pardofelis, opisanego przez rosyjskiego zoologa Nikołaja Siewiercowa.
Według Illustrated Checklist of the Mammals of the World wyróżnia się dwa podgatunki:
- P. marmorata marmorata
- P. marmorata charltonii
Etymologia
Nazwa rodzajowa Pardofelis pochodzi od słowa „lampart” oraz „kot”. Gatunek marmorata oznacza „marmurkowaty”, co nawiązuje do ubarwienia futra.
Zasięg występowania
Lamparcik marmurkowy zamieszkuje lasy południowej i południowo-wschodniej Azji. Jego zasięg występowania zależy od podgatunku:
- P. marmorata marmorata – kontynentalna południowo-wschodnia Azja, od północno-zachodniej Chin do Malezji oraz wysp Sumatra i Borneo.
- P. marmorata charltonii – region sub-himalajski, od Nepalu do Mjanmy.
Charakterystyka
Lamparcik marmurkowy ma długość ciała (bez ogona) od 45 do 62 cm oraz ogona o długości 35,6–55 cm, a jego masa ciała wynosi 2–5 kg. Jego futro jest długie, miękkie i posiada charakterystyczne ubarwienie.
Ekologia
Występuje tylko w lasach i sprawnie wspina się na drzewa. Jego dieta składa się głównie z drobnych kręgowców. Okres ciąży trwa około 65 dni, po czym samica rodzi 2–3 młode.
Uwagi
Gatunek ten jest klasyfikowany jako bliski zagrożenia (NT) według IUCN.
Bibliografia
- Kategoria: Kotowate
- Kategoria: Ssaki Azji
- Kategoria: Gatunki i podgatunki zwierząt nazwane w 1837 roku
- Kategoria: Taksony opisane przez Karola Linneusza
„`
