Laminaty – definicja i charakterystyka
Laminaty to kompozyty składające się z dwóch materiałów o różnych właściwościach, w których składnik wzmacniający (zbrojenie) jest układany warstwowo. Ich struktura zapewnia wysoką wytrzymałość w kierunku włókien, ale słabszą w kierunku prostopadłym do warstw. Przykładem naturalnego laminatu jest drewno, gdzie włókna celulozowe są spajane ligniną.
Typy laminatów
Laminaty dzieli się na różne typy w zależności od zastosowanej żywicy, m.in.:
- fenolowe
- melaminowe
- poliestrowe
- epoksydowe
- winylo-estrowe
Właściwości laminatów
Laminaty charakteryzują się:
- wysoką wytrzymałością mechaniczną
- odpornością na warunki atmosferyczne
- wysoką twardością powierzchni
- odpornością na chemikalia
Rodzaje laminatów
Oto niektóre wersje laminatów:
- jednostronny
- dwustronny
- standardowy
- trudnozapalny
- podłogowy
- iluminat
Właściwości konstrukcyjne
Laminaty cechuje anizotropowość mechaniczna, co oznacza, że ich wytrzymałość i sztywność zależą od kierunku ułożenia włókien. W praktycznych zastosowaniach często stosuje się metody empiryczne w projektowaniu kompozytów ze względu na trudności w analizie ich rzeczywistych właściwości.
Historia laminatów
Laminaty sztuczne były wytwarzane od tysięcy lat, znane były m.in. w Chinach i Japonii. W XX wieku zaczęto produkować laminaty przemysłowe, a ich popularność wzrosła dzięki rozwinięciu technologii żywic poliestrowych i epoksydowych.
Przyszłość laminatów
Rozwój technologii kompozytowych, w tym laminatów, będzie kontynuowany, zwłaszcza w kontekście taniej produkcji nanorurek węglowych oraz syntetycznych włókien o wysokiej wytrzymałości.
Zastosowania laminatów
Laminaty poliestrowo-szklane (PS) dominują w przemyśle i amatorskich zastosowaniach, zwłaszcza w produkcji łodzi. Laminaty epoksydowe (ES) są wykorzystywane do tworzenia kompozytów z drewnem, co łączy tradycję z nowoczesnością. Laminaty szklano-epoksydowe znajdują zastosowanie w elektronice, przemyśle zbrojeniowym i w produkcji obwodów drukowanych.
