„`html
Łagowiec
Łagowiec to wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel. Jej historia sięga średniowiecza, a miejscowość jest znana co najmniej od początku XV wieku.
Historia
Wieś była pierwotnie związana z Wielkopolską. W dokumentach z lat 1418–1580 występuje pod różnymi nazwami, w tym „Lagowecz” i „Łagowiec”. W 1446 roku należała do powiatu poznańskiego, a od 1508 roku miała swoją parafię.
W 1508 roku wieś płaciła podatki od 18 półłanków i karczmy. Z czasem liczba mieszkańców oraz podatek od gruntów zmieniały się, a w 1580 roku dominium Łagowiec było w posiadaniu Andrzeja Krzyckiego. Do 1793 roku wieś była częścią województwa poznańskiego, a po II rozbiorze Rzeczypospolitej przeszła pod pruską administrację.
W XIX wieku, w okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Łagowiec należał do powiatu Międzyrzecz. W 1837 roku we wsi mieszkało 408 osób. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa gorzowskiego.
Integralne części wsi
W Łagowcu można znaleźć kilka zintegrowanych części, które składają się na całość miejscowości, jednak szczegóły te nie zostały przedstawione w dostępnym materiale.
Zabytki
W miejscowości znajdują się cenne zabytki, w tym:
- dworek, czworak z XVIII wieku (wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków)
- kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela w Brójcach
- figura św. Wawrzyńca z 1743 roku, prawdopodobnie związana z Prokopem Sczanieckim
Bibliografia
- Katarzyna Sanocka: Dwie XVIII-wieczne figury przydrożne w Łagowcu, Lubuskie Materiały Konserwatorskie, 2006.
Linki zewnętrzne
„`
