Tankietka L3 CV 3
Tankietka L3 CV 3, produkowana przez firmę Fiat w latach 1933–1936, była włoskim pojazdem gąsienicowym, który wykorzystywany był w różnych konfliktach zbrojnych, w tym w II wojnie światowej. Szacuje się, że wyprodukowano od 2000 do 2500 sztuk różnych wersji tego pojazdu.
Dane techniczne
- Typ pojazdu: Tankietka
- Załoga: 2 osoby
- Silnik: SPA CV, moc 31,6 kW (43 KM)
- Prędkość: 42 km/h (droga), 10-12 km/h (teren)
- Zasięg: 120-140 km (droga)
- Uzbrojenie: Zależnie od wersji, w tym karabiny maszynowe Fiat-Revelli i Breda
- Masa: 3,2 t (L 3/33); 3,27 t (L 3/35)
- Pancerz: Nitowany z walcowanych płyt stalowych, grubość 6-13,5 mm
Rozwój konstrukcji
Prototyp tankietki został zaprojektowany w 1931 roku na bazie modelu CV 29. Pierwsza produkcja rozpoczęła się w 1933 roku, a kolejne wersje wprowadzano do 1938 roku. Zmiany dotyczyły zarówno konstrukcji, jak i uzbrojenia, m.in. zwiększenia kalibrów karabinów maszynowych.
Wersje specjalne
Oprócz podstawowych wersji, powstały także warianty specjalne, takie jak:
- L3/35 i L3/38: Pojazdy z działkami przeciwpancernymi.
- L3 Lf: Tankietka z miotaczem ognia.
- CV 3/35r: Wersja dowódcza z radiem.
- Semovente L3 da 47/32: Samobieżne działo przeciwpancerne.
Użycie bojowe
Tankietki L3 brały udział w wielu konfliktach zbrojnych, m.in. w wojnie włosko-abisyńskiej, hiszpańskiej i w walkach w Afryce Północnej. Mimo że były szybkie i mobilne, ich słabe opancerzenie i uzbrojenie stały się niewystarczające w obliczu rozwijającej się technologii czołgów.
Eksport
L3 były eksportowane do wielu krajów, w tym do Boliwii, Chin, Hiszpanii i Albanii, używając ich w różnych operacjach wojskowych.
Podsumowanie
Tankietka L3 CV 3, mimo swoich ograniczeń, odegrała kluczową rolę w armii włoskiej w latach 30. i wczesnych 40. XX wieku. Jej różnorodne wersje i modyfikacje świadczą o elastyczności konstrukcji w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby pola walki.
