Właściwości Kwasu Octowego
Kwas octowy, będący słabym kwasem karboksylowym (pKa = 4,76), jest rozpuszczalny w wodzie i spala się niebieskim płomieniem. W reakcji z metalami tworzy sole, a z alkoholami i fenolami – estry, znane jako octany.
Zastosowanie
Kwas octowy ma szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach, w tym:
- Synteza organiczna
- Produkcja sztucznego jedwabiu
- Wytwarzanie leków, takich jak aspiryna
- Produkcja niepalnej taśmy filmowej
- Produkcja esencji octowej i kwasu chlorooctowego
- Produkcja octanów oraz karboksymetylocelulozy
- Zastosowanie w technice grzewczej do usuwania kamienia kotłowego
- Ocet spożywczy jako konserwant i składnik roztworów buforowych
Duże ilości kwasu octowego wykorzystuje się jako rozpuszczalnik w rafinacji kwasu tereftalowego, który jest używany do produkcji poli(tereftalanu etylenu) (butelki PET). Kwas octowy jest również oznaczany jako dodatek do żywności E260.
Historia
Kwas octowy był znany od starożytności w formie octu winnego lub piwnego. Teofrast z Eresos w III p.n.e. opisał jego zastosowanie w wytwarzaniu barwników. Czysty kwas octowy został po raz pierwszy otrzymany w XVI wieku przez Andreasa Libaviusa, lecz nie został poprawnie zidentyfikowany. Po roku 1700 niemiecki chemik Georg Ernst Stahl opracował metodę destylacji kwasu z octu. W XVIII wieku Johan Afzelisus zanalizował różnice między kwasami octowym, mrówkowym i szczawiowym. Identyczność czystego kwasu octowego z substancją uzyskaną przez Libaviusa potwierdził Pier Adet w 1798 roku.
