Kwakrzy
Kwakrzy, znani także jako Religijne Towarzystwo Przyjaciół (ang. Religious Society of Friends), to wspólnota religijna, która kładzie nacisk na bezpośredni kontakt z Bogiem, unikając pośrednictwa duchownych oraz formalnych obrządków. Ich światopogląd opiera się na pacyfizmie, co zostało docenione w 1947 roku, kiedy to społeczność kwakrów otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla.
Historia
Nazwa „kwakrz” pochodzi od angielskiego słowa „quaker”, które oznacza „drżący”, i zostało nadane przez przeciwników z powodu emocjonalnych reakcji kwakrów podczas modlitw. Obecnie termin ten nie ma negatywnego zabarwienia i jest akceptowany przez samych kwakrów.
Spotkania kwakrów mogą odbywać się w dwóch formach: w tradycji konserwatywnej i liberalnej uczestnicy trwają w ciszy, a przemawia ten, kto poczuje wewnętrzne powołanie, podczas gdy w tradycji ewangelikalnej odbywają się nabożeństwa prowadzone przez pastorów.
Kwakrzy odrzucają przysięgi, unikają służby wojskowej oraz hucznych zabaw. Wspólnota opiera się na zasadzie równości, a niedopełnienie obowiązków religijnych może prowadzić do wykluczenia. Społeczność kwakierska wspierała swoich członków, przyczyniając się do rozwoju miast takich jak Nantucket czy New Bedford. W przeszłości, z powodu zakazów dotyczących dostępu do wyższych uczelni, wielu kwakrów z powodzeniem rozwijało swoje interesy w różnych branżach, takich jak finanse czy przemysł spożywczy.
Kwakrzy odegrali istotną rolę w zniesieniu handlu niewolnikami. W Ameryce Północnej dzielili się na różne grupy, w tym mokrych i surowych, a także wolnych oraz Hiksytów, różniących się podejściem do życia i religii. Obecnie wśród około 350 tysięcy kwakrów przeważają zwolennicy pacyfizmu oraz aktywności społecznej.
Kwakrzy w Polsce
Kwakrzy po raz pierwszy pojawili się w Polsce po I wojnie światowej, organizując pomoc humanitarną dla ofiar konfliktu. W Warszawie założyli Stowarzyszenie Przyjaciół Prawdy oraz punkt pomocy w Hostynnem. Po II wojnie światowej kontynuowali działalność charytatywną. Obecnie wspólnota kwakrów działa w Warszawie, Poznaniu, Białymstoku oraz na południu kraju jako Religijne Towarzystwo Przyjaciół w Polsce.
Bibliografia
- Piotr Robak, „William Penn – reformator i polityk. Czas ideałów (1644-1681)”, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2000.
- Łukasz P. Skurczyński, „Chrześcijaństwo bez sakramentów”, Miesięcznik Ewangelicki 2015, nr 5-6 (25-26), 19.05.2015.
