„`html
Kutry torpedowe typu Iltis
Kutry torpedowe typu Iltis (projekt 63.300) to lekkie jednostki budowane w Niemieckiej Republice Demokratycznej od 1961 do 1977 roku. Były one używane w marynarce wojennej NRD jako kutry do działań przybrzeżnych.
Historia
W 1958 roku, w odpowiedzi na potrzebę wzmocnienia marynarki, trzy stocznie otrzymały zadanie zaprojektowania lekkiego ścigacza torpedowego o prędkości 50 węzłów. Stocznia VEB Peenewerft w Wolgast zrealizowała projekt 63, znany jako Iltis, wzorując się na brytyjskich i radzieckich konstrukcjach.
Prototypy ukończono w 1959 roku, a po ich testach rozpoczęto seryjną produkcję. Od 1961 roku zbudowano 36 kutrów, które wchodziły do służby w latach 1962-1965. Używane były w Brygadzie Ścigaczy Torpedowych Fritz Globig i operowały z baz brzegowych, co chroniło ich kadłuby przed korozją.
Od 1973 roku kutry zaczęto wycofywać z powodu zużycia, a ich miejsce zajęły większe jednostki typu Libelle.
Opis konstrukcji
Kutry Iltis charakteryzowały się niewielkimi wymiarami: wyporność wynosiła 17,4 t, długość 14,9 m, szerokość 3,4 m, a zanurzenie 0,6 m. Kadłub wykonano ze stopu aluminiowo-magnezowego, co zapewniało niską masę i wysoką prędkość, osiągającą 52 węzły dzięki dwóm silnikom wysokoprężnym o łącznej mocy 2400 KM.
Uzbrojenie składało się z dwóch wyrzutni torped kal. 533 mm, a torpedy wystrzeliwane były za pomocą sprężonego powietrza. W trakcie służby dodano urządzenia do stawiania zasłony dymnej.
Dane techniczno-taktyczne torpedy wz. 53
- masa głowicy bojowej: 400 kg
- zasięg: 20 km
- prędkość: 45 węzłów
Linki zewnętrzne
„`
