Kuszaba – herb szlachecki, znany również jako Iwiczna.
Opis herbu
Herb Kuszaba przedstawia w srebrnym polu czarny kamień młyński z srebrną paprzycą pośrodku. W klejnocie znajdują się osiem srebrnych głów szczenięcych, ułożonych w dwóch rzędach.
Opis herbu występuje w „Klejnotach” Jana Długosza, a jego kolorystyka i elementy są również potwierdzone przez innych autorów, takich jak Niesiecki i Szymański.
Herb został przeniesiony na Litwę na mocy unii horodelskiej, a jednym z jego adoptujących był bojar litewski Manstold.
Herbowni
Właściciele herbu Kuszaba to m.in.:
- Baran
- Bielicki
- Boksza
- Ciechliński
- Dąbrowski
- Iwicki
- Kuszaba
- Lewicki
- Ociesalski
- Warszewicki
Rodzina Gostomskich z Kaszub, znana jako Gowin (Gawin), również używała tego herbu.
Legenda herbowa
Legenda głosi, że herb Kuszaba został przywieziony do Polski z Czech za czasów Bolesława Wstydliwego. Historia opowiada o pewnej Pani, która oskarżała swoją poddaną o cudzołóstwo po tym, jak ta urodziła trzech synów. Wkrótce sama Pani, w obawie przed ujawnieniem swoich tajemnic, urodziła dziewięciu synów, z czego osiem kazała utopić. Tajemniczy mąż uratował dzieci, a później zaprosił gości, by osądzić matkę. Wspomniał jednak o Bożej opatrzności, która uratowała dzieci, co przyczyniło się do nadania herbu.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Herb Paprzyca (Kuszaba) i herbowni
