Dzisiaj jest 16 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Kulik eskimoski

Kulik eskimoski

Kulik eskimoski (Numenius borealis) to średniej wielkości ptak brodzący z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Jest gatunkiem wędrownym, gniazdującym w Kanadzie i zimującym w Ameryce Południowej. Uznawany za gatunek krytycznie zagrożony, prawdopodobnie wyginął, z ostatnim pewnym stwierdzeniem w 1963 roku. Jego wymieranie zainspirowało książkę i film animowany The Last of the Curlews (pl. Ostatni z kulików).

Taksonomia

Kulik eskimoski został po raz pierwszy opisany przez Johann Reinholda Forstera w 1772 roku jako Scolopax borealis. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Numenius. Holotyp pochodzi z Fort Albany w Ontario, a jego zachowanie zostało odnotowane przez Forstera.

Morfologia

Ptak osiąga długość ciała od 29 do 38 cm i masę od 270 do 454 g. Jego upierzenie jest cynamonowe, z ciemnym wierzchem głowy i V-kształtnymi czarnymi znaczkami na piersi. Dziób jest lekko zagięty, a nogi mają niebieskoszary odcień.

Zasięg występowania

Kulik eskimoski gniazdował w centralno-północnej Kanadzie oraz prawdopodobnie w północnej Alasce. Zimował w Urugwaju, Argentynie, a być może także w południowej Brazylii i Chile.

Ekologia i zachowanie

Żył w arktycznej tundrze, preferując obszary porośnięte trawami. W czasie migracji, kuliki pokonywały do 8000 km, odwiedzając wrzosowiska i tereny zalewowe. Ich pokarm stanowiły głównie bezkręgowce oraz jagody bażyny czarnej. Kuliki były znane z dużych rezerw tłuszczu, co składało się na ich popularne określenie jako Doughbirds.

Lęgi

Okres lęgowy trwał od maja do sierpnia, a zniesienie liczyło cztery jaja. Gniazda znajdowano pod koniec czerwca lub na początku lipca.

Status i wymarcie

Według IUCN kulik eskimoski jest krytycznie zagrożony i prawdopodobnie wymarły (CR-PE). W XIX wieku był jednym z najpospolitszych ptaków wybrzeża Ameryki Północnej. Wymieranie gatunku spowodowane było polowaniami oraz zmianami w środowisku. Ostatnia pewna obserwacja miała miejsce w 1963 roku, a na miejscach zimowania w 1939 roku.

W kulturze

Wymieranie kulika eskimoskiego zainspirowało książkę Freda Bodswortha oraz film animowany The Last of the Curlews. Historia opowiada o ostatnim kuliku, który poszukuje partnerki, a ich tragiczny los kończy się w obliczu nieuchronnych zagrożeń ze strony ludzi.