Reklama

Kuklik pospolity

Kuklik pospolity (Geum urbanum L.) to wieloletnia roślina z rodziny różowatych, występująca w Afryce Północnej, Azji i Europie. W Polsce jest powszechnie spotykana na niżu oraz w niższych położeniach górskich.

Reklama

Morfologia

Kłącze: Czerwonobrunatne, stożkowate, o gorzkim smaku i zapachu przypominającym goździki.
Łodyga: Wyprostowana, sztywna, wysokość 30–60 cm, pokryta miękkim owłosieniem.
Liście: Dolne przerywano-lirowato-pierzaste, górne trzylistkowe, wyrastające na długich szypułkach.
Kwiaty: Żółte, z pięcioma odwrotnie jajowatymi płatkami, zapylane przez owady przyciągane nektarem.
Owoce: Krótkie niełupki z haczykowatym owłosieniem.

Biologia i ekologia

Kuklik pospolity jest hemikryptofitem, rosnącym w lasach liściastych, zaroślach oraz na wysypiskach. Obserwuje się jego wzrost liczebności i ekspansję na nowe tereny. Roślina preferuje żyzne gleby i kwitnie od maja do września. Owoce rozsiewane są przez zwierzęta, a samozapylanie występuje rzadko.

Zmienność

Gatunek ten tworzy mieszańce z kuklikiem sztywnym oraz zwisłym.

Reklama

Zastosowanie

Roślina lecznicza: Korzeń kuklika zawiera geinę, garbniki, kwasy organiczne oraz eugenol. Stosowany był jako środek przeciwbiegunkowy, wzmacniający i antyseptyczny, a także do płukania jamy ustnej.
Aromatyzacja: Kłącze używane jest do aromatyzowania likierów i piw.