Księga Mądrości
Księga Mądrości, znana również jako Mądrość Salomona, jest jedną z dydaktycznych ksiąg Starego Testamentu, uznawana za deuterokanoniczną przez Kościół katolicki i prawosławny. W przeciwieństwie do tego, judaizm i Kościoły protestanckie traktują ją jako apokryf.
Autorstwo i czas powstania
Choć tytuł księgi sugeruje, że została napisana przez Salomona, badania językowe wskazują, że jej powstanie miało miejsce w II wieku p.n.e. Księga Mądrości porusza temat różnic w losach sprawiedliwych i niesprawiedliwych po śmierci, co nie jest obecne w Biblii hebrajskiej. Podkreśla także cechy świętości oraz poszukiwanie mądrości, a jej nauki miały wpływ na autorów Listów Apostolskich.
Treść Księgi Mądrości
Księga składa się z 19 rozdziałów, w których omawiane są różne zagadnienia:
- Świętość – prawdziwa Mądrość życiowa:
- grzech zamyka drogę do mądrości
- grzech prowadzi do śmierci
- ocena przedwczesnej śmierci sprawiedliwego
- odmienne losy świętych i grzesznych
- Nauka Mądrości:
- Mądrość potrzebna władcom
- Mądrość jako skarb najcenniejszy
- modlitwa o Mądrość
- Mądrość w dziejach:
- przykłady z życia patriarchów
- Mądrość wyzwala Izraela z niewoli egipskiej
- nauki płynące z postępowania Boga
- zgubne skutki bałwochwalstwa
Księga Mądrości stanowi ważny tekst, który ukazuje mądrość jako kluczowy element życia duchowego i moralnego, zarówno w kontekście indywidualnym, jak i społecznym.
