Ksawery Działyński – Krótkie Życiorys
Ksawery Szymon Tadeusz Działyński herbu Ogończyk (24 października 1756 – 13 marca 1819) był senator-wojewodą Księstwa Warszawskiego oraz Królestwa Polskiego. W 1807 roku został członkiem Komisji Rządzącej Księstwa Warszawskiego.
Pochodzenie i Wczesna Kariera
Działyński był synem Augustyna, wojewody kaliskiego, i Anny z Radomickich. Otrzymał tytuł hrabiowski i szambelaństwo od króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II w 1786 roku. W tym samym roku uczestniczył w Sejmie, a w 1788 roku na Sejmie Czteroletnim, gdzie był sędzią.
Udział w Wydarzeniach Politycznych
Jako członek stronnictwa patriotycznego uczestniczył w pracach nad Konstytucją 3 Maja. Po wybuchu powstania kościuszkowskiego pełnił funkcje w Dyrekcji Biletów Skarbowych, a po uwięzieniu przez Prusaków w Spandau, wrócił do spraw gospodarczych. W 1806 roku wznowił działalność polityczną, a w 1807 roku dołączył do Komisji Rządzącej, gdzie zajmował się sprawami ekonomicznymi.
Pozycja po Napoleonie
Po upadku Napoleona Działyński pozostał senatorem w Królestwie Polskim, koncentrując się na sprawach gospodarczych, w tym uwłaszczeniu chłopów i edukacji rolniczej.
Rodzina
Z małżeństwa z Justyną z Dzieduszyckich miał syna Tytusa oraz trzy córki: Paulinę, Klaudynę i Gabrielę.
Odznaczenia
- 1783 – Order Świętego Stanisława
- 1786 – Order Świętej Anny
- 1791 – Order Orła Białego
- 1807 – Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej
- 1816 – Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego
Źródła i Bibliografia
Włodzimierz Dworzaczek, Ksawery Działyński, w: Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1981.
Linki zewnętrzne
Biogram na stronie Biblioteki Kórnickiej: Kliknij tutaj
