Krystyna Miłobędzka
Krystyna Miłobędzka, polska poetka i dramaturg, urodziła się 8 czerwca 1932 roku w Margoninie. Posiada tytuł doktora nauk humanistycznych i jest żoną Andrzeja Falkiewicza.
Życiorys
Debiutowała w 1960 roku cyklem Anaglify, opublikowanym w „Twórczości”. Miłobędzka zdobyła liczne nagrody poetyckie, w tym:
- Nagroda im. Barbary Sadowskiej (1992)
- Nagroda Fundacji Kultury (1993)
- Nagroda Ministra Kultury (2001)
- Nagroda Literacka Czterech Kolumn (2003)
- Nagroda Prezydenta Wrocławia (2004)
- Nagroda Artystyczna Miasta Poznania (2009)
- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” (2013)
- Poznańska Nagroda Literacka im. Adama Mickiewicza (2020)
Jej tom Po krzyku został uznany za Książkę Roku 2004 przez „Przekrój” i nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2005 roku. Mieszka w Puszczykowie.
Twórczość
Poezja
Miłobędzka jest autorką wielu tomów poetyckich, w tym:
- Anaglify (1960)
- Pokrewne (1970)
- Dom, pokarmy (1975)
- Pamiętam (1992)
- Przed wierszem (1994)
- Gubione (2008)
- ciebie ode mnie (2022) – nominacja w konkursie PTWK Najpiękniejsze Polskie Książki 2022
Dramat
W obszarze dramatu napisała m.in.:
- Siała baba mak (1995)
- Gdzie baba siała mak (2012)
Prace teoretyczne
Opracowała także prace teoretyczne dotyczące teatru, w tym:
- Teatr Jana Dormana (1990)
- W widnokręgu Odmieńca (2009)
Rozmowy i Opracowania
Warto wymienić również:
- Szare światło. Rozmowy z Krystyną Miłobędzką i Andrzejem Falkiewiczem (2009)
- Miłobędzka wielokrotnie (2008)
Krystyna Miłobędzka to uznana postać w polskiej literaturze, której twórczość wciąż inspiruje i wzbogaca polską poezję oraz teatr.