Krwiściąg lekarski
Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis L.) to roślina z rodziny różowatych (Rosaceae), występująca głównie w Europie, Azji i Ameryce Północnej, gdzie jest gatunkiem zawleczonym. W Polsce jest średnio pospolita.
Morfologia
- Pokrój: Roślina półrozetkowa, osiągająca do 1 metra wysokości, naga.
- Łodyga: Prosta, górą widlasto rozgałęziona, wewnątrz pusta.
- Organy podziemne: Krótkie kłącze z wrzecionowatymi korzeniami.
- Liście: Błyszczące, na długich ogonkach, z 3–7 parami listków, długości do 5 cm, z ostrymi ząbkami.
- Kwiaty: Małe, zebrane w kuliste główki, przeważnie obupłciowe, bez płatków korony, z czwórką pręcików.
- Owoce: Niełupka otoczona działkami kielicha.
Biologia i ekologia
Krwiściąg lekarski to bylina, hemikryptofit, rosnąca na suchych i wilgotnych łąkach. Kwitnie od czerwca do września, a nektar wytwarzany jest w pierścieniowatych miodnikach. Gatunek charakteryzuje się krzyżowym zapylaniem przez motyle i muchówki. Stanowi pokarm dla zagrożonych gatunków motyli, których gąsienice żerują w główkach kwiatostanowych.
Zastosowanie
Roślina ma właściwości lecznicze. Surowcem zielarskim jest suszone kłącze (Radix Sanguisorbae) oraz ziele (Herba Sanguisorbae), które zawiera garbniki, saponiny i flawonoidy. Stosuje się je w stanie świeżym lub w postaci proszku. Krwiściąg preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz wilgotną, przepuszczalną glebę średnio żyzną.
