Krwawa Niedziela w Dublinie
Krwawa Niedziela to nazwa wydarzeń, które miały miejsce w Dublinie 21 listopada 1920 roku, w trakcie wojny o niepodległość Irlandii (1919–1921). W wyniku tych wydarzeń zginęło 27 osób, a 60–70 zostało rannych.
Przyczyny wydarzeń
Bezpośrednią przyczyną Krwawej Niedzieli było wydanie przez Michaela Collinsa, przywódcę IRA, rozkazu eliminacji brytyjskich agentów wywiadu z tzw. grupy Cairo Gang. Rankiem tego dnia członkowie IRA dokonali egzekucji 13 agentów tajnej służby.
W odpowiedzi na te działania, Royal Irish Constabulary (RIC) zastrzeliło dwóch więźniów IRA, oskarżając ich o próbę ucieczki.
Atak w Croke Park
Po południu brytyjskie oddziały pomocnicze RIC, znane jako Black and Tans, otoczyły stadion Croke Park, gdzie odbywał się mecz futbolu gaelickiego między drużynami Tipperary a Dublin. Black and Tans otworzyli ogień do zgromadzonego tłumu, zabijając 12 osób, w tym jednego piłkarza, kobietę i dziecko, oraz raniąc kolejne 60 osób.
Podsumowanie
Krwawa Niedziela to jedno z najtragiczniejszych wydarzeń w historii Dublina, symbolizujące brutalność konfliktu irlandzkiego oraz napięcia między IRA a brytyjskimi siłami bezpieczeństwa. Wydarzenia te miały znaczący wpływ na dalszy przebieg wojny o niepodległość Irlandii.
Bibliografia
- Kategoria: 1920 w Wielkiej Brytanii
- Kategoria: Irlandia w XX wieku
- Kategoria: Historia Dublina
