Kronika wypadków miłosnych to polski dramat obyczajowy z 1986 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy. Film powstał na podstawie scenariusza Tadeusza Konwickiego, opartego na jego powieści.
Fabuła
Akcja filmu rozgrywa się w Wilnie i okolicach, w przeddzień II wojny światowej. Opowiada o dorastaniu grupy młodych ludzi, skupiając się na miłości maturzystów Witka i Aliny. Wiosną 1939 roku, Witek zakochuje się w Alinie, córce polskiego oficera. Po początkowych wątpliwościach dziewczyna zgadza się na randkę, a oni planują wspólną ucieczkę po maturze. Niestety, Witek nie zdaje egzaminu, a Alina wyjeżdża za granicę. Ich ostatnie spotkanie kończy się w dramatyczny sposób, gdy wybuch wojny przerywa ich marzenia.
Obsada i produkcja
Film został nakręcony w różnych lokalizacjach, m.in. w Przemyślu, Siemiatyczach, Drohiczynie i Lublinie, które imitowały przedwojenne Wilno. Muzykę skomponował Wojciech Kilar, a w filmie pojawiają się utwory takie jak To ostatnia niedziela i Jesienne róże w wykonaniu Zbigniewa Wodeckiego.
Kontrowersje
Podczas kręcenia zdjęć, odgrywająca główną rolę Paulina Młynarska miała 14 lat. Twierdzi, że do nagrania scen erotycznych była zmuszana do przyjmowania środków uspokajających i alkoholu, obwiniając za to reżysera Wajdę.
Podsumowanie
Kronika wypadków miłosnych to ważny film w polskiej kinematografii, łączący temat miłości i dorastania z historią przedwojenną. Jego kontrowersje związane z produkcją rzucają cień na artystyczne osiągnięcia Wajdy.
