Królowie Jerozolimy
Królestwo Jerozolimskie, utworzone podczas pierwszej krucjaty w 1099 roku, istniało do 1291 roku, kiedy to upadło po zdobyciu Akki. Władcy tego królestwa byli głównie chrześcijańskimi monarchami.
Władcy Królestwa Jerozolimskiego
Władcy Jerozolimy podzielili się na kilka dynastii, w tym Lusignanów i Sabaudów, a później Andegaweńskich oraz Walezjuszów.
Dynastia Lusignan
- Henryk II (1291-1306)
- Hugo II (1324-1359)
- Piotr I (1359-1369)
- Jan III (1432-1458)
- Charlotta (1458-1464)
Charlotta została usunięta z tronu cypryjskiego w 1464 roku, ale nadal była uznawana za prawowitą królową. W 1485 roku przekazała swoje prawa kuzynowi, Karolowi I Sabaudzkiemu.
Dynastia Sabaudzka
- Karol I (1464-1485)
- Karol II (1490-1496)
Po śmierci Karola II, prawa do tronu jerozolimskiego zgłosiła jego siostra, Jolanta.
Następcy Karola I, króla Neapolu i Jerozolimy
Karol I Andegaweński odkupił prawa do tronu Jerozolimy w 1277 roku od Marii z Antiochii. Kontrolował królestwo przez kilka lat.
Dynastia Andegaweńska
- Karol I (1277–1285)
- Robert I Mądry (1309–1343)
- Joanna I (1343–1382)
Dynastia Walezjuszów
- René I Andegaweński (1434-1480)
Kontrola nad Królestwem Neapolu została utracona na rzecz Alfonsa V, co doprowadziło do rozwarstwienia pretendentów.
Dynastia Habsbursko-Lotaryńska
- Franciszek Józef I (1875–1916)
- Karol I (1916–1922)
Regenci Królestwa Jerozolimskiego
- Eustace Grenier (1123)
- Melisanda (1154-1161)
- Jan z Ibelinu (1205-1210)
Uwagi
Władcy Królestwa Jerozolimskiego oraz ich pretensje do tronu miały duży wpływ na politykę regionu przez wieki.
Bibliografia
- Morby J. E., Dynastie świata, Wydawnictwo Znak, Kraków 1995
