„`html
Kręgi szyjne
Kręgi szyjne (łac. vertebrae cervicales, skrót: C) to najmniejsze kręgi w odcinku szyjnym kręgosłupa, typowo występujące w liczbie 7 u większości ssaków. Wyjątkiem są niektóre gatunki, jak leniwce trójpalczaste, które mogą mieć od 8 do 10 kręgów. U człowieka odcinek szyjny tworzy lordozę, czyli krzywiznę wtórną.
Typowe kręgi szyjne
Typowe kręgi szyjne to C3-C6. Charakteryzują się:
- niewielkim, sześciennym trzonem,
- hakami trzonu, które tworzą staw hakowo-trzonowy z kręgiem wyżej,
- krótkim, rozdwojonym wyrostkiem kolczystym,
- parzystymi wyrostkami stawowymi pochylonymi pod kątem 45°.
Wyrostki poprzeczne są wysunięte do przodu i zakończone guzkiem przednim i tylnym, z bruzdą nerwu rdzeniowego pomiędzy nimi. Ograniczają otwór wyrostka poprzecznego (foramen transversarium), przez który przebiega tętnica kręgowa oraz splot nerwowy.
Kręgi szyjne nietypowe
Dwa pierwsze kręgi szyjne są nietypowe: dźwigacz (atlas) i obrotnik (axis). Dźwigacz składa się z dwóch łuków (przedniego i tylnego) oraz masywnych części bocznych z powierzchniami stawowymi do połączenia z czaszką i obrotnikiem. Kręg obrotowy posiada ząb (dens axis), który umożliwia obrotowe ruchy głowy. Ostatni kręg szyjny, znany jako kręg wystający (vertebra prominens), ma masywniejszy wyrostek kolczysty i nie przechodzi przez niego tętnica kręgowa.
Bibliografia
- Anatomia człowieka, Adam Bochenek, Michał Reicher, Tom I, wydanie XII.
- Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów i lekarzy, W. Woźniak (red.), Edra Urban & Partner, Wrocław 2015.
„`
