Krążowniki typu K
Krążowniki typu K, znane również jako typ Königsberg, to seria trzech niemieckich krążowników lekkich, które weszły do służby w latach 1929–1930. Były to jedne z pierwszych nowoczesnych okrętów niemieckich po I wojnie światowej, wyróżniające się nowoczesnym uzbrojeniem oraz konstrukcją z wieżami trzydziałowymi.
Historia i budowa
Budowa krążowników typu K rozpoczęła się w odpowiedzi na ograniczenia traktatu wersalskiego, który dopuścił Niemcom jedynie sześć krążowników o maksymalnej wyporności 6000 t. Okręty nosiły nazwy niemieckich miast: Königsberg, Karlsruhe i Köln, co dało im nazwę typ K. Zostały zaprojektowane przez inżyniera Albrechta Ehrenberga jako zamiana przestarzałych jednostek. Koszt budowy wynosił od 36 do 38 milionów Reichsmark.
Dane techniczne
- Wyporność: standardowa: 6000-6380 t, pełna: 7700-8130 t
- Długość: 174 m
- Szerokość: 15,2 m
- Zanurzenie: 6,42 m
- Napęd: 4 turbiny parowe, 2 silniki wysokoprężne, 2 śruby
- Prędkość maksymalna: 32 węzły
- Zasięg: 7300 Mm przy 17 w
- Załoga: 514-850 osób
Uzbrojenie
Okręty typu K były uzbrojone w:
- 9 dział kal. 149 mm (3 wieże trzydziałowe)
- 6 dział kal. 88 mm (przeciwlotnicze)
- 8 działek kal. 37 mm i 20 mm (przeciwlotnicze)
- 12 wyrzutni torped kal. 533 mm
- 120 min morskich
- 2 wodnosamoloty
Opancerzenie
Okręty charakteryzowały się następującym opancerzeniem:
- Pas burtowy: 50 mm
- Wewnętrzna gródź: 15 mm
- Wieże artylerii: przód 30 mm, boki i tył 20 mm
- Stanowisko dowodzenia: 100 mm
Użytkowanie
Krążowniki typu K były intensywnie wykorzystywane do szkolenia kadr Kriegsmarine przed II wojną światową. W trakcie wojny, ich akcje bojowe były ograniczone, a jedynie w kampanii norweskiej w 1940 roku dwa okręty (Königsberg i Karlsruhe) zostały zatopione. Okręt Köln przetrwał wojnę, ale został później złomowany.
Krążowniki typu K stanowiły ostatnią zbudowaną serię niemieckich krążowników lekkich przed zakończeniem II wojny światowej.
