Krążownik ciężki
Krążownik ciężki to klasa dużych okrętów artyleryjskich, która powstała w latach 20. XX wieku i była budowana do wczesnych lat po II wojnie światowej. Ich głównym zadaniem było wsparcie innych jednostek w bitwach morskich oraz ochrona własnych linii żeglugowych.
Powstanie
Podpisanie traktatu waszyngtońskiego w 1922 roku ograniczyło wyporność krążowników do 10 000 ton i kaliber dział do 203 mm. Traktat ten zainspirował wiele państw do budowy krążowników, które początkowo nazywano „krążownikami waszyngtońskimi”. Konferencja londyńska w 1930 roku zdefiniowała krążowniki uzbrojone w działa powyżej 155 mm jako krążowniki ciężkie.
Wyporność
Większość krążowników ciężkich budowanych przed II wojną światową miała wyporność w granicach 10 000 ton, z wyjątkiem niektórych jednostek japońskich i niemieckich, które przekraczały tę wartość. Po wojnie, w wyniku zniesienia ograniczeń, nowe krążowniki amerykańskie osiągały wyporność nawet 17 200 ton.
Uzbrojenie
Uzbrojenie główne krążowników ciężkich składało się zazwyczaj z 8-9 dział kal. 203 mm w wieżach dwu- lub trzydziałowych. Japońskie krążowniki miały od 6 do 10 dział, natomiast niemieckie jednostki były uzbrojone w działa kal. 280 mm. Artyleria pomocnicza obejmowała działa średnie i małokalibrowe, a także wyrzutnie torpedowe, z torpedami kal. 533 mm lub 609 mm.
Opancerzenie
Opancerzenie krążowników ciężkich było słabsze niż na pancernikach, często porównywalne do krążowników lekkich. Wiele jednostek miało grubość pancerza ograniczoną do 100 mm, a niektóre typy amerykańskie miały pancerz burtowy sięgający 152 mm.
Prędkość
Krążowniki ciężkie charakteryzowały się dużą prędkością, co pozwalało im na skuteczne manewrowanie. Okręty amerykańskie osiągały prędkość do 32,7 węzła, podczas gdy japońskie były zazwyczaj szybsze, osiągając nawet 35,5 węzła.
Los
Krążowniki ciężkie, podobnie jak pancerniki, straciły na znaczeniu w obliczu rozwoju lotnictwa. Ostatni typ zbudowany to amerykański „Des Moines” z 1948 roku. Ostatecznie, krążowniki ciężkie zostały wycofane z flot w latach 70. XX wieku, a ich miejsce zajęły jednostki rakietowe.
