Krates z Teb

Krates z Teb

Krates z Teb (gr. Krates ho Thebaios; 365-285 p.n.e.) był greckim filozofem i przedstawicielem cynizmu. Jako uczeń Diogenesa z Synopy oraz nauczyciel Zenona z Kition, Krates odegrał kluczową rolę w rozwoju myśli cynicznej i stoickiej. Jego żoną była Hipparchia, również filozof.

Poglądy filozoficzne

Krates głosił, że pragnienie bogactwa i sławy jest źródłem zła, a ubóstwo oraz niesława są drogą do prawdziwej niezależności i szczęścia (autarkia). Oto kluczowe aspekty jego poglądów:

• Uważał, że mędrcy powinni dążyć do życia w zgodzie z samym sobą.
• Był pierwszym cynikiem, który, pomimo posiadania majątku, zdecydował się go porzucić, aby żyć zgodnie z zasadami cynizmu.
• Wprowadził elementy filantropii i oddania innym do cynizmu, co urozmaiciło jego nauki.
• Podkreślał marność materialnych rzeczy i ich wpływ na ludzkie życie.

Choć z jego dzieł przetrwały jedynie fragmenty, Krates pozostawił trwały ślad w filozofii, łącząc idee cynizmu z elementami empatii i wspólnotowości. Jego życie i nauki zainspirowały wielu późniejszych myślicieli.