Kraina zoogeograficzna
Kraina zoogeograficzna to termin używany do opisania różnorodności fauny w różnych regionach świata. Spośród różnych systemów, najbardziej popularny jest ten opracowany przez Sclatera i Wallace’a, który wyróżniał sześć głównych krain:
- Krainę palearktyczną: obejmującą Europę, północną Afrykę po Saharę i północną Azję aż po Himalaje.
- Krainę etiopską: zawierającą Afrykę na południe od Sahary oraz Madagaskar.
- Krainę orientalną: z Indiami, południowymi Chinami oraz zachodnimi wyspami Archipelagu Malajskiego.
- Krainę nearktyczną: obejmującą Amerykę Północną po środkowy Meksyk.
- Krainę australijską: obejmującą Australię oraz wyspy Oceanu Spokojnego i wyspy malajskie na wschód od Celebes.
- Krainę neotropikalną: rozciągającą się od środkowego Meksyku po Amerykę Południową.
Nowoczesna klasyfikacja krain zoogeograficznych
Współczesna klasyfikacja krain zoogeograficznych została nieco zmodyfikowana i obecnie wyróżnia następujące krainy:
- Kraina antarktyczna
- Kraina australijska
- Kraina etiopska
- Kraina madagaskarska
- Kraina orientalna
- Kraina nearktyczna
- Kraina neotropikalna
- Kraina palearktyczna
Państwa zwierzęce
Dodatkowo, wprowadzono system klasyfikacji dzielący krainy na cztery państwa zwierzęce, które obejmują jedną lub więcej krain:
- Państwo Arktogea:
- region etiopski
- region orientalny
- region holarktyczny
- Państwo Notogea:
- region australijski
- Państwo Neogea:
- region neotropikalny
- Państwo Antarktis
Te klasyfikacje pomagają zrozumieć złożoność i różnorodność życia na Ziemi, a także wskazują na geograficzne i ekologiczne powiązania między różnymi regionami.