Krąg Papeza
Krąg Papeza jest kluczowym elementem układu limbicznego, który odgrywa istotną rolę w procesach pamięci i emocji. Nazwa „krąg” odnosi się do zamkniętej konfiguracji niektórych struktur limbicznych, które współdziałają ze sobą, co pozwala na krążenie informacji. Pamięć jest utrzymywana w tym kręgu tak długo, jak długo informacja w nim krąży.
Schemat drogi Kręgu Papeza
Droga kręgu Papeza obejmuje następujące struktury:
- formacja hipokampa
- sklepienie
- ciało suteczkowate
- droga suteczkowo-wzgórzowa
- jądro przednie wzgórza
- odnoga przednia torebki wewnętrznej
- zakręt obręczy
- zakręt hipokampa
- droga przeszywająca
Inne elementy drogi kręgu Papeza
W świetle nowych badań w neuroanatomii, rozważane są dodatkowe struktury, które mogą być częścią większych konfiguracji kręgu Papeza. Należą do nich:
- podwzgórze
- ciało migdałowate
- zakręt przyhipokampowy
- przegroda przezroczysta
Historia
Funkcję zakrętu obręczy odkrył Christfried Jakob w latach 1907-1908, badając jego rolę w zbieraniu bodźców proprioceptywnych i interoceptywnych. W latach 1911-1913 opisał także udział ciał suteczkowatych, przednich jąder wzgórza i hipokampa w kontroli emocji, co miało miejsce na długo przed pracami Papeza.
Podsumowanie
Krąg Papeza jest istotnym komponentem układu limbicznego, odpowiedzialnym za pamięć i emocje. Łączy różne struktury mózgowe, a nowe badania sugerują, że może obejmować także inne elementy anatomiczne. Historia badań nad tym kręgiem pokazuje, że jego znaczenie było dostrzegane już na początku XX wieku.
