Kotlina Jeleniogórska
Kotlina Jeleniogórska, znana również jako Hirschberger Tal, to mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, zajmujący obszar 273 km². Jest to obniżenie śródgórskie otoczone przez Góry Kaczawskie, Rudawy Janowickie, Karkonosze oraz Góry Izerskie i Pogórze Izerskie.
Podział geograficzny
Kotlina Jeleniogórska składa się z kilku mikroregionów, w tym:
- Obniżenie Jeleniej Góry
- Obniżenie Sobieszowskie
- Wzgórza Łomnickie
- Obniżenie Mysłakowickie
- Wzgórza Karpnickie
- Wzgórza Dziwiszowskie
Północną część regionu zajmuje Obniżenie Jeleniej Góry, a na południowym zachodzie znajduje się Obniżenie Sobieszowskie. Wschodnią część tworzą Wzgórza Łomnickie oraz Obniżenie Mysłakowickie. Niektórzy badacze uwzględniają także część Pogórza Izerskiego w obrębie Kotliny.
Budowa geologiczna
Kotlina Jeleniogórska jest fragmentem bloku karkonosko-izerskiego, w szczególności masywu karkonoskiego. Jej podłoże stanowią głównie granity karkonoskie, które powstały przed 300 milionami lat. Powierzchnię kotliny pokrywają utwory plejstoceńskie, w tym gliny, piaski i żwiry.
Geneza
Kotlina jest ograniczona przez uskok śródsudecki od północy oraz strefę uskokową od południa. Granice Kotliny na wschodzie z Rudawami Janowickimi mogą mieć genezę tektoniczną, podczas gdy granica zachodnia z Pogórzem Izerskim ma charakter denudacyjny. W zachodniej części występują gnejsy i granitognejsy, które są mniej podatne na erozję niż granity w Kotlinie.
Roślinność
Pierwotna szata roślinna została w znacznym stopniu przekształcona przez działalność rolniczą. Nieliczne pozostałości lasów można znaleźć jedynie na szczytach wzgórz oraz w dolinach rzek i potoków. Znaczące osadnictwo doprowadziło do powstania stawów rybnych oraz Zbiornika Sosnówka na miejscu torfowisk i podmokłych łąk.
