Dzisiaj jest 17 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Kościół Opatrzności Bożej we Wrocławiu

„`html

Kościół Opatrzności Bożej we Wrocławiu

Kościół Opatrzności Bożej, znany wcześniej jako kościół dworski, to ewangelicki obiekt sakralny znajdujący się we Wrocławiu przy ul. Kazimierza Wielkiego. Należy do parafii Ewangelicko-Augsburskiej i jest zlokalizowany w Dzielnicy Czterech Wyznań.

Historia

Nabożeństwa ewangelicko-reformowane we Wrocławiu zostały zalegalizowane w 1742 roku, co umożliwiło zamożnej grupie kupców rozpoczęcie zbiórki funduszy na budowę kościoła. Po częściowym ukończeniu budowli, w 1749 roku, doszło do jej zniszczenia wskutek eksplozji prochu. Odbudowę zakończono w 1750 roku, a kościół poświęcono 27 października tego samego roku. Przypuszcza się, że jego projekt stworzyli Friedrich Arnold i Johann Boumann.

Od 1817 roku parafia weszła w skład Ewangelickiego Kościoła Unii Staropruskiej, zachowując jednak charakter kalwiński do 1945 roku. Nazwa „dworski” została nadana w 1830 roku, związaną z bliskością pałacu królewskiego.

Architektura

Kościół ma około 30 m długości i 17,5 m szerokości, zbudowany na planie owalu. Wnętrze kościoła charakteryzuje się kremowo-białą kolorystyką oraz złoceniami. W obiekcie znajdują się empor i ambona nadołtarzowa. Warto zauważyć, że w kościele umieszczono tablice upamiętniające żołnierzy niemieckich poległych w latach 1914–1917 oraz poległych w wojnach napoleońskich.

Pastorzy ewangelicko-reformowani

Pierwszy pastor został powołany w 1742 roku. W okresie przed 1817 rokiem pełnił on także funkcję superintendenta zborów ewangelicko-reformowanych na pruskim Śląsku. W latach 1751–1935 przy kościele urzędowało także II proboszcz. Do połowy XIX wieku od duchownych wymagano znajomości języka polskiego, mimo że nabożeństwa odprawiano głównie po niemiecku.

Lista pierwszych proboszczów

  • 1742–1743: Johann Ernest Vigilantius
  • 1743–1782: Jacob Loos
  • 1785–1802: Daniel Heinrich Hering
  • 1807–1830: Johann Beniamin Wunster
  • 1831–1837: August Erdmann Wunster
  • 1837–1855: Ludwig Falk
  • 1855–1866: Johann Gillet
  • 1866–1884: Julius Teodor Faber
  • 1884–1892: Louis Elsner
  • 1893–1899: Hugo Albertz
  • 1899–1906: Carl Gladischefski
  • 1907–1911: Gerhardt Haenisch
  • 1912–1934: Maximilian Renner
  • 1935–1945: Richard Bender

„`