Kość podniebienna

Kość podniebienna

Kość podniebienna (łac. os palatinum; ang. palatine bone) jest parzystą kością czaszki, składającą się z dwóch głównych części: blaszki poziomej i pionowej oraz trzech wyrostków: piramidowego, oczodołowego i klinowego.

Budowa kości podniebiennej

Blaszka pozioma kości podniebiennej tworzy tylną część podniebienia kostnego. Rozróżniamy w niej kilka istotnych elementów:

• Brzeg przedni – łączy się z wyrostkiem podniebiennym szczęki.
• Brzeg tylny – stanowi miejsce przyczepu dla rozcięgna podniebienia miękkiego.
• Grzebień nosowy – powstaje w miejscu połączenia prawej i lewej kości podniebiennej.

Blaszka pionowa kości podniebiennej jest umiejscowiona pomiędzy trzonem szczęki a wyrostkiem skrzydłowatym kości klinowej, wchodząc w skład bocznej ściany jamy nosowej. Na jej powierzchni nosowej znajduje się grzebień małżowiny, który stanowi przyczep dla małżowiny nosowej dolnej.

Źródła

• Gworys Bohdan i wsp., „Kompendium z anatomii prawidłowej człowieka”, wyd. MedPharm Polska, Wrocław.
• Johannes Sobotta, „Anatomia i fizjologia człowieka”, wyd. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.