Kopiowanie (kynologia)
Kopiowanie to chirurgiczny zabieg mający na celu modyfikację uszu lub ogona psa. W Polsce jest on prawnie zabroniony.
Historia kopiowania
W przeszłości, kopiowanie ogonów i uszu miało zastosowanie użytkowe, szczególnie w rasach pasterskich i myśliwskich. Psy, takie jak owczarek środkowoazjatycki, były poddawane tym zabiegom, aby zminimalizować ryzyko obrażeń w przypadku kontaktu z drapieżnikami. Doga argentyńskiego używano do polowań na pumy, a niektóre rasy, jak schipperke, kopiowane były głównie z powodów estetycznych.
W XVIII wieku w Wielkiej Brytanii wprowadzono podatek od psów z ogonami, co prowadziło do praktyki ich obcinania, nawet po zniesieniu podatku w 1796 roku.
Współczesne podejście do kopiowania
Polska Federacja Kynologiczna zabrania hodowli psów z kopiowanymi uszami lub ogonem, chyba że zabieg jest uzasadniony zdrowotnie. W niektórych przypadkach, takich jak dog niemiecki, nielegalnie dokonuje się zabiegów mających na celu ukształtowanie uszu.
Kontrowersje
Zwolennicy kopiowania argumentują, że zabieg jest mało bolesny i zapobiega przyszłym infekcjom. Przeciwnicy zaś podkreślają, że nie ma medycznego uzasadnienia dla tych praktyk, a jedynie estetyczne, co prowadzi do niepotrzebnego cierpienia zwierząt. Dodatkowo, obcinanie uszu i ogonów utrudnia psom komunikację, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji.
Status prawny
Wiele krajów zakazuje kopiowania ogonów i uszu. W Polsce zakaz ten wynika z nowelizacji Ustawy o Ochronie Zwierząt z 2011 roku, która klasyfikuje takie zabiegi jako znęcanie się nad zwierzętami, grożąc karą pozbawienia wolności do 3 lat.
Organizacje popierające i zwalczające kopiowanie
- Popierające:
- The Council of Docked Breeds
- Vets4Docking
- Zwalczające:
- The Anti-Docking Alliance
