Kopalnia Węgla Kamiennego Grodziec
Kopalnia Węgla Kamiennego Grodziec funkcjonowała w latach 1899–1998 i została ostatecznie zlikwidowana w 2001 roku. Jej siedziba mieściła się w Będzinie, w dzielnicy Grodziec, przy ulicy Barlickiego. Była to czwarta kopalnia w regionie, po kopalniach Barbara, Maria (Grodziec I) oraz Bory.
Historia
Kopalnia została uruchomiona przez Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych w 1899 roku, początkowo nosząc nazwę „Grodziec II”. W 1936 roku przeszła w ręce belgijskiego koncernu Solvay. Na obszarze górniczym podzielonym na cztery bloki tektoniczne wydobywano węgiel energetyczny z pokładów grupy 500, 600, 800 i 816.
W czasie II wojny światowej kopalnia nie została przejęta przez koncern Preussag i pozostała pod zarządem komisarycznym. Po wojnie, 7 lutego 1945 roku, wysłała pierwszy pociąg z węglem do odbudowy Warszawy. Od tego momentu stała się częścią Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
Infrastruktura i modernizacja
Po likwidacji kopalni pozostały jedynie niektóre budynki przy ul. Barlickiego oraz studnia głębinowa związana z szybem Grodziec II.
Ratownictwo górnicze
Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego w Zagłębiu Dąbrowskim została utworzona w 1910 roku. Kopalnia Grodziec posiadała swoją stację ratownictwa górniczego, która powstała prawdopodobnie w 1920 roku i obsługiwała także inne kopalnie w regionie. Od lat 70. XX wieku na każdej zmianie utrzymywane było pogotowie ratownicze, a pierwszym kierownikiem stacji był Antoni Skowronek.
Mecenat
Kopalnia Grodziec wspierała różne inicjatywy sportowe, w tym:
- Klub Tenisowy w Grodźcu (lata 20. XX wieku)
- Motorowy Klub Sportowy (1948–1956)
- RKS Grodziec (założony w 1945 roku)
Podsumowanie
Kopalnia Węgla Kamiennego Grodziec odegrała istotną rolę w historii przemysłu węglowego w regionie. Jej działalność zakończyła się w 2001 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo w postaci infrastruktury oraz wsparcia dla lokalnej społeczności.
