Konwencja literacka
Konwencja literacka to zbiór norm i zwyczajów, które regulują tworzenie dzieł literackich. Określa ona sposób doboru i układu składników utworu oraz zasady dotyczące funkcji poszczególnych elementów w jego strukturze.
Każda konwencja narzuca pisarzowi pewne ograniczenia i reguły. W różnych epokach różnie podchodzi się do jej przestrzegania – niektóre były bardziej rygorystyczne, inne promowały oryginalność. Elementy utworu, takie jak epitety, motywy czy schematy wersyfikacyjne, również podlegają konwencjonalizacji.
Znaczenie konwencji
Rozpoznanie konwencji jest możliwe jedynie w kontekście tradycji literackiej. Znajomość tych norm jest kluczowa dla porozumienia między pisarzem a odbiorcami, ponieważ ułatwia lekturę i zrozumienie utworu.
Oryginalność a konwencjonalność
Przeciwieństwem konwencjonalności jest oryginalność, która może być postrzegana jako sposób na odstąpienie od ustalonych norm. Konwencja literacka bazuje na statycznym podejściu do tradycji, co prowadzi do przejmowania i rekonstruowania zamkniętych form charakterystycznych dla danej epoki lub prądu literackiego.
W skrócie, konwencja literacka odgrywa ważną rolę w kształtowaniu dzieł literackich, wpływając na sposób ich odbioru i interpretacji przez czytelników.