Definicja kontrybucji
Kontrybucja, pochodząca od łacińskiego contribuere, oznacza daninę, składkę lub jednorazowy podatek wojenny. Jest to forma finansowego wsparcia, która może być stosowana jako odszkodowanie wojenne lub zwrot kosztów związanych z działaniami zbrojnymi.
Historia kontrybucji
W przeszłości kontrybucja miała różne formy i zastosowania:
- Starożytność i średniowiecze: Była to pieniężna danina płacona przez poddanych na rzecz państwa.
- Republika rzymska: Kontrybucja, znana jako contributio, była nałożona na pokonane ludy w celu zwrotu pożyczek zaciągniętych na prowadzenie wojen.
- Czasy nowożytne: Stosowano kontrybucję jako opłatę za odstąpienie od oblężenia lub zaniechanie agresji terytorialnej, często w celach represyjnych.
- Traktaty pokojowe: Kontrybucja była również narzucana przez państwa zwycięskie w traktatach pokojowych, różniąc się od reparacji wojennych.
Regulacje prawne
Zgodnie z Haskim regulaminem praw i zwyczajów wojny z 1907 roku, artykuł 51, pobieranie kontrybucji na terytorium okupowanym jest dozwolone tylko na podstawie pisemnego rozkazu i pod odpowiedzialnością naczelnego dowódcy. Pobór powinien być zgodny z obowiązującymi przepisami opodatkowania i repartycji.
Wszystkie pobrane podatki muszą być potwierdzone odpowiednimi pokwitowaniami dla płatników.
