Kontrurbanizacja
Kontrurbanizacja to proces, w którym następuje reorganizacja terenów miejskich, prowadzący do zmniejszenia gęstości zaludnienia oraz zmiany charakteru fragmentów miast na tereny mieszkalne lub przemysłowe. Zjawisko to dotyczy również centralnych obszarów miast, z których mieszkańcy przenoszą się do dzielnic peryferyjnych. W efekcie, centra miast stają się głównie miejscami handlowo-administracyjnymi, tracąc swoich stałych mieszkańców.
Przyczyny kontrurbanizacji często związane są z kryzysami w miastach, które są centralnymi ośrodkami zespołów miejskich. Obserwuje się spadek tempa wzrostu liczby mieszkańców, co prowadzi do wyludnienia zarówno miast, jak i ich stref podmiejskich.
Skutki kontrurbanizacji
- Przemieszczanie się ludności z obszarów wysoko zurbanizowanych do małych jednostek osadniczych na terenach wiejskich.
- Wyraźne zahamowanie urbanizacji w miastach z perspektywy demograficznej i ekonomicznej.
Jednocześnie, na terenach wiejskich zachodzi proces urbanizacji w sensie społecznym, co oznacza, że miejski styl życia staje się coraz bardziej powszechny. Wymaga to zarówno rozwoju istniejących usług, jak i powstawania nowych, co przyspiesza proces urbanizacji przestrzennej.
