Kontradmirał w Polskiej Marynarce Wojennej
Kontradmirał (kadm.) to wojskowy stopień oficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający generałowi brygady w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Stopień ten ma swoje odpowiedniki w marynarkach wojennych innych państw.
Geneza
Nazwa „admirał” pochodzi od arabskiego Amir el-Bahr (pan morza). W XII wieku Wenecjanie i Genueńczycy zaczęli używać tego tytułu dla dowódców flot wojennych. W miarę rozwoju terminologii wojskowej wprowadzono różne stopnie admirałów, m.in.:
- admirał – dowódca floty wojennej,
- wiceadmirał – zastępca dowodzącego,
- kontradmirał – starszy dowódca w danej redzie.
W niektórych krajach wprowadzono również tytuł admirała floty, który oznaczał stałego dowódcę marynarki wojennej.
Użycie w Polsce
W Polsce stopień kontradmirała został ustanowiony w 1921 roku, zastępując wcześniejszy stopień generała podporucznika marynarki. Hierarchicznie znajduje się pomiędzy komandorem a wiceadmirałem, odpowiadając generałowi brygady w innych rodzajach sił zbrojnych.
Stopień ten należy do grupy uposażenia nr 17-17B i w kodzie NATO oznaczany jest jako OF-06. Odpowiedniki kontradmirała w marynarkach wojennych innych krajów to:
- Rear Admiral (Lower Half) – Stany Zjednoczone,
- Commodore – Wielka Brytania,
- Contre-Amiral – Francja,
- Contrammiraglio – Włochy,
- Commandeur – Holandia,
- Flotillenadmiral – Niemcy.
Kontradmirał jest zatem istotnym stopniem w hierarchii polskiej Marynarki Wojennej, z długą historią i międzynarodowym odpowiednikiem.
