Kontekst w Komunikacji
Kontekst odnosi się do związku oraz zależności między elementami komunikacji. W językoznawstwie oznacza on zależność znaczenia fragmentu tekstu, wypowiedzi lub słowa od treści sąsiadujących z nimi słów. Na przykład, słowo „morze” w kontekście „morze piasku” nabiera zupełnie innego znaczenia, wskazując na pustynię jako obszar bezwodny, a nie na akwen wodny.
Znaczenie Kontekstu
Kontekst odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu komunikacji. Zmiany w kontekście rozmowy mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli uczestnicy nie są w stanie wychwycić subtelnych różnic w znaczeniu słów. Istnieją różne typy kontekstu, które wpływają na interpretację wypowiedzi:
- Kontekst frazeologiczny: Dotyczy znaczenia związków frazeologicznych i idiomów.
- Kontekst zdaniowy: Odnosi się do znaczenia w obrębie konkretnego zdania.
- Kontekst sytuacyjny: Uwzględnia okoliczności, w jakich ma miejsce komunikacja.
Czynniki Kontekstu Sytuacyjnego
W przypadku kontekstu sytuacyjnego ważne są następujące elementy:
- Lokalizacja: Czas i miejsce rozmowy.
- Typ aktywności: Na przykład wykład, spotkanie rodzinne lub debata telewizyjna.
- Uczestnicy: Role przyjmowane przez uczestników, na przykład mówca czy przyjaciel.
- Intencje i wiedza: Cele oraz plany uczestników rozmowy.
W innych dziedzinach nauki termin „kontekst” jest używany w celu opisania zależności między różnymi zjawiskami lub zdarzeniami, co podkreśla jego wszechstronność i znaczenie w analizie komunikacji.
