Kontaktron

Kontaktron

Kontaktron to hermetyczny łącznik elektryczny, który działa w oparciu o pole magnetyczne. Składa się z szklanej bańki, w której znajdują się styki z materiału ferromagnetycznego. Pracuje on w atmosferze gazu obojętnego lub w próżni, co jest szczególnie istotne w przypadku kontaktronów wysokiego napięcia.

Pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego, w stykach indukuje się pole magnetyczne, co prowadzi do ich przyciągania i zwierania. Aby poprawić właściwości styków, pokrywane są one warstwą metalu szlachetnego, takiego jak:

• Złoto
• Wolfram
• Ruten
• Rod

Niektóre kontaktrony wykorzystują również rtęć do zwilżania styków.

Typy kontaktronów

Kontaktrony dzielą się na dwa główne typy w zależności od sposobu podtrzymywania styków:

• Nieremanencyjne: wymagają pola magnetycznego do podtrzymania stanu (najczęściej stosowane).
• Remanencyjne: zmieniają stan pod wpływem krótkiego impulsu pola o odwrotnej polaryzacji, a do podtrzymania stanu nie potrzebują energii.

Parametry techniczne

Czułość kontaktronów, mierzona w amperozwojach (AT), wynosi zazwyczaj od 10 do 60 AT, przy czym niższe wartości oznaczają większą czułość. Trwałość tych urządzeń szacuje się na 1 do 200 milionów zadziałań. Opór izolacji wynosi zwykle od 10¹⁰ do 10¹² Ω, a w wersjach specjalnych może osiągać 10¹⁵ Ω.

Pojemność między stykami wynosi około 0,8 pF, a w miniaturowych wersjach spada do około 0,2 pF. Najczęściej występujące uszkodzenia to sklejenie styków oraz przekroczenie rezystancji przejścia powyżej 1 Ω, podczas gdy normalny opór przejścia stabilizuje się na poziomie kilku miliomów.

Podsumowanie

Kontaktron to istotny element w elektronice, charakteryzujący się różnorodnymi parametrami oraz dwoma podstawowymi typami, co sprawia, że znajduje szerokie zastosowanie w różnych urządzeniach elektronicznych.