Konstanty Majeranowski

Konstanty Majeranowski (1790-1851) był polskim dziennikarzem, poetą, dramatopisarzem oraz tłumaczem, który działał głównie w Krakowie. Jego prace obejmowały wiele gatunków literackich, a jego twórczość miała znaczący wpływ na rozwój prasy w tym okresie.

Życiorys

Urodził się w Krakowie w rodzinie mieszczańskiej. Początkowo służył w wojsku, a następnie pracował w administracji Księstwa Warszawskiego. W 1820 roku był członkiem komitetu budowy mogiły Tadeusza Kościuszki. Jako agent gen. A. Rożnieckiego, szefa tajnej policji, musiał opuścić Kraków podczas powstania w 1830 roku, podejrzewany o szpiegostwo. W latach 1836-1848 pełnił funkcję cenzora w Wolnym Mieście Krakowie. Zmarł 16 lutego 1851 roku.

Działalność wydawnicza

W latach 1819-1822 redagował Pszczółkę Krakowską oraz Gazetę Krakowską (1830-1848). Próbował zdominować rynek prasowy w Krakowie, publikując szereg tytułów, takich jak Pielgrzym z Tęczyna czy Muzę Nadwiślańską. Większość z jego wydawnictw była krótkotrwała i nie zdobyła szerokiej publiczności.

Twórczość

Debiutował w 1810 roku komedią Dla króla i ojczyzny wszyscy w mundurach. Pisał sztuki teatralne, opowiadania i poematy. Jego najbardziej znane dzieła to:

Kazimierz Wielki król chłopów (1820)
Brózda, wójt łobzowski (1820)
Wesele na Pocieszce (1822)
Dwory polskie z XVII wieku (1850)

Dzieła i utwory

Majeranowski jest autorem licznych komedii, dramatów i powieści, które były publikowane w różnych czasopismach i wydawnictwach. Wiele z jego prac pozostaje w rękopisach lub nie zostało wydanych.