Konstal 106N
Konstal 106N to prototypowe wagony tramwajowe wyprodukowane w latach 1977, 1985 i 1987 w zakładach Konstal w Chorzowie. Stanowią one rozwinięcie tramwajów typu 105N, w których zastosowano nowocześniejszy rozruch tyrystorowy, zamiast rozruchu oporowego. Wyprodukowano łącznie siedem egzemplarzy tramwajów 106N, różniących się między sobą konstrukcją i wyglądem.
Konstrukcja
Wagony 106N to jednoczłonowe, jednokierunkowe, wysokopodłogowe pojazdy. Ich konstrukcja jest podobna do 105N, z tym że nadwozie zostało zmodyfikowane przez usunięcie wyprofilowania na rozrusznik oporowy. Oparte są na dwóch dwuosiowych wózkach, z jednym silnikiem prądu stałego typu LTa-220 przypadającym na każdą oś. Zastosowany rozruch tyrystorowy miał na celu zmniejszenie awaryjności oraz poboru energii elektrycznej.
Eksploatacja
Poznań
W 1985 roku do Poznania sprowadzono dwa tramwaje 106N, które otrzymały numery taborowe 265 i 266. W 1991 roku zdemontowano w nich aparaturę tyrystorową, zastępując ją rozruchem oporowym.
Warszawa
Pierwsze dwa tramwaje 106N zakupił Instytut Elektrotechniki do testów na warszawskim systemie tramwajowym. W latach 1978–1982 prowadzone były jazdy próbne, jednak częste awarie skutkowały wyłączaniem pojazdów z ruchu. W 1985 roku do Warszawy przybyły kolejne egzemplarze, które zmodyfikowano w celu eliminacji usterek. Mimo wprowadzonych zmian, awaryjność pozostała na wysokim poziomie, co doprowadziło do przebudowy wszystkich tramwajów do typu 105Na w 1990 roku.
Podsumowanie
- Wagony tramwajowe Konstal 106N powstały w latach 1977–1987.
- Wprowadzenie rozruchu tyrystorowego miało na celu poprawę niezawodności.
- Eksploatowane w Poznaniu i Warszawie, z licznymi modyfikacjami.
