Koniaków

Koniaków to wieś sołecka w Polsce, znajdująca się w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Istebna. Powierzchnia sołectwa wynosi 1469 ha, a liczba mieszkańców to 3643, co daje gęstość zaludnienia 248,0 os./km². Jest częścią tzw. Beskidzkiej Trójwsi, obok Jaworzynki i Istebnej. Koniaków jest najwyżej położoną wioską w Beskidzie Śląskim, znaną z produkcji koronkowych ozdób.

Historia

Osadnictwo w Koniakowie rozpoczęło się w XVII wieku, kiedy mieszkańcy Istebnej szukali nowych terenów na pastwiska. W 1712 roku stwierdzono obecność pierwszych sześciu stałych chałup. Początkowo osadnicy zajmowali się głównie wypasem bydła, co prowadziło do konfliktów z leśnikami. W 1816 roku Koniaków stał się samodzielną gminą, a jego nazwa prawdopodobnie pochodzi od Koniakowa pod Cieszynem. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 196, a mieszkańców do 1120.

W 1920 roku Koniaków, wraz z wschodnią częścią Śląska Cieszyńskiego, wszedł w granice Polski. W okresie międzywojennym rozwinęło się narciarstwo, a w 1923 roku odbyły się pierwsze zawody narciarskie. Po II wojnie światowej istniała tu strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza, a w latach 1945–1954 Koniaków był siedzibą gminy.