Kondygnacja – Definicja i Rodzaje
Kondygnacja to część budynku, znajdująca się między stropami. Wyróżniamy różne rodzaje kondygnacji, w tym:
- Parter – poziom z głównym wejściem.
- Piętra – poziomy powyżej parteru.
- Piwnica – poziom poniżej terenu otaczającego budynek.
- Poddasze – ostatnie piętro pod dachem.
- Suterena – użytkowa piwnica.
- Półpiętra – poziomy między głównymi kondygnacjami.
Wysokość kondygnacji to przestrzeń między podłogą a sufitem, a kondygnacja powtarzalna to taka, która nie różni się technicznie od innych w budynku.
Numeracja Kondygnacji
Kondygnacje nadziemne numeruje się od 1, 2, 3 itd., a kondygnacje podziemne jako -1, -2, -3 itd. W polskich windach parter jest numerowany jako pierwsze piętro, co różni się od zwyczajów w krajach anglojęzycznych:
- W USA: first floor to parter.
- W Wielkiej Brytanii: first floor to piętro powyżej parteru.
Kondygnacja w Polskich Przepisach Prawnych
Terminologia kondygnacji jest określona w polskich przepisach budowlanych, m.in. w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku. Przepisy te definiują wymagania dotyczące budynków oraz ich usytuowania.
Podsumowanie
Kondygnacja jest kluczowym elementem budynku, którego zrozumienie jest istotne zarówno w kontekście architektonicznym, jak i prawnym. Właściwe numerowanie kondygnacji oraz znajomość ich rodzajów jest niezbędna w praktyce budowlanej.
